Voor ondernemers is het verleidelijk om dezer dagen te hopen op positief nieuws uit Den Haag. Met in het achterhoofd de mogelijkheid weer enigszins op te kunnen starten. En op die manier een begin te maken met het verlies te beperken en, wie weet, binnen afzienbare tijd weer zwarte cijfers te noteren in plaats van rode.
Ik doe niet mee met die korte termijn hoop. Mijn instinct zegt: kijk verder.
Zelf ga ik uit van het zwartste scenario. Volgens een Harvard-studie is het goed denkbaar dat we de komende jaren, en wie weet zelfs het komende decennium, geen vaccin zullen hebben en wereldwijd met de dreiging van dit virus zullen moeten leven. De ondernemer in mij zet zich over de somberheid van die voorspelling heen en bijt zich vast in de vraag: welke prachtrol kan de reissector straks spelen in de nieuwe werkelijkheid, waar hypermobiliteit (gaan en staan waar je wilt) een herinnering is en gecontroleerde mobiliteit (beperkt reizen met een doel) de nieuwe norm?
Dáárover nadenken geeft mij zoveel meer prikkels en voldoening dan de ‘luie’ vraag: wanneer kan ik weer opstarten? En mag ik zo snel mogelijk weer doen wat ik gewend ben te doen? Zo’n reactie doet mij denken aan een dreinend kind dat zijn of haar speeltje kwijtraakt en alleen maar zeurt om het zo snel mogelijk weer terug te krijgen. Niet alleen inspireert zo’n reactie mij niet, ik denk vooral: de essentie van ondernemen is toch niet de eindeloze herhaling, maar de kunst om in een gegeven situatie telkens weer een succesvol, onweerstaanbaar product te bieden?
Houd rekening met de hardst denkbare slag, zodat je straks zèlf weer een slag slaat, ook als het zwartste scenario niet uitkomt.
Ik krijg energie van de coronacrisis. Omdat het vragen stelt aan mijn ondernemerschap, die tot voor kort nooit gesteld zijn. Dat verrijkt mij.
Wat is het resultaat van mijn denkproces? Dat het toerisme van de toekomst – waar dus ook de zakelijke kansen liggen – niet meer een zinloos vegeteren aan stranden, op cruiseschepen en in casino’s is, maar iets zien of meemaken dat je leven verdiept. Dus niet tien natuurparken bezoeken, maar de twee natuurparken waar je altijd al van droomde. Niet heel New York door racen, maar alleen die musea aandoen die je speciale interesse hebben, waarschijnlijk begeleid door een extreem goed geïnformeerde gids.
Als dat ‘verdiepende’ toerisme straks zal opkomen, zoals ik voorspel, wil ik dat Doets Reizen het meest spectaculaire aanbod heeft. We voor elke reiswens het boeiendste voorstel hebben klaarliggen, die reizigers meeneemt naar een uniek avontuur in plaats van naar het hebben van een volle maag of een uitgerust gevoel, want dat laatste kun je ook in je eigen omgeving beleven.
Moraal? Omarm het zwartste scenario als denkrichting!
Houd rekening met de hardst denkbare slag, zodat je straks zèlf weer een slag slaat, ook als het zwartste scenario niet uitkomt.
Bron: Coronakrant