Blog van Elske Doets in De Ondernemer
Hoogste tijd dat de privileges voor de luchtvaartsector worden afgeschaft. En duurzaam reizen eerlijk kan concurreren, vindt Elske Doets.
Als we de toekomst van onze planeet serieus nemen, is het onvermijdelijk dat we ondanks een groeiende wereldbevolking teruggaan in het aantal vliegbewegingen. Deze eerste zin kan ik nog zo makkelijk opschrijven, de werkelijkheid is ongelofelijk weerbarstig. Voorlopig zijn beleidsmakers aan de top al blij als de wereld in staat is de groei van het vliegverkeer een beetje af te vlakken, dus: minder meer te laten zijn. Immers, de globale bevolkingsaanwas en toenemende welvaart in Azië zal het vliegverkeer, bij ongewijzigd beleid, verder de hoogte in jagen. Hoe beperk je die stijging?
Er zijn dus op z’n minst radicale maatregelen nodig willen we een begin maken met daadwerkelijke krimp. Een van de rondzingende voorstellen is elke (wereld)burger, ongeacht inkomen en beroep, jaarlijks hetzelfde CO2-budget te geven. Dat voelt op het eerste gezicht heel goed en eerlijk en gelijk. Maar de vraag is: is het wereldwijd acceptabel en controleerbaar? Heeft het voldoende effect? En is het wel slim om mensen met heel verschillende bezigheden en reisbehoeften over een kam te scheren? Bij elke vraag neig ik eerder naar een ‘nee’ dan een ‘ja’.
Ik stel iets veel eenvoudigers voor, zonder bureaucratie of controle apparaat.
Waarom schaffen we alle poespas rond de prijsvorming van vliegtickets (belastingvrije kerosine, btw-vrije tickets, staatssteun voor de luchtvaartsector) niet af? En brengen we wereldwijd de reële prijs van een vliegreis in rekening? Uiteindelijk betekent dat niet meer dan dat we grosso modo teruggaan naar de tijd van voor de budgetmaatschappijen, midden jaren negentig, toen een retour naar de Verenigde Staten nog tussen de duizend en vijftienhonderd gulden kostte (vergelijkbaar met euro’s nu).
De reden dat deze relatief eenvoudige en eerlijke oplossing – stop met het voortrekken van de luchtvaart – over het hoofd wordt gezien, of wordt weggemoffeld, is dat niemand wil toegeven dat vliegen weer een elitaire aangelegenheid gaat worden. Die conclusie wordt gezien als te hard. Te onpopulair. Maar, zou ik zeggen, is een eerlijke prijs niet het minste dat we kunnen doen nu de planeet zo overduidelijk in nood is? En is het niet de hoogste tijd dat duurzaam reizen (denk aan de niet voorgetrokken trein) eerlijk kan gaan concurreren met het vliegtuig? De voorgenomen vliegtaks van zeven euro per persoon is een lachwekkend doekje voor het bloeden in dit ongelijke speelveld.
Gewoon een einde maken aan de gekkigheid van dumpprijzen, dus. Dat is niet alleen een weldaad voor de planeet, maar ook voor eerlijker concurrentie.
Bron: De Ondernemer