Nieuws, Nieuws

Volkskrant: Elske Doets trekt vrouwen persoonlijk de apenrots op

Het moet leuk zijn om een tijdje Elske Doets te zijn. Je kan dan dingen:

als 28-jarige een reis­organisatie overnemen van een ­vader met een ‘militaire leiderschapsstijl’. Daar vervolgens alle managementtitels afschaffen, het vergaderen verbieden. En dan ­Zakenvrouw van het Jaar (2017) worden.

Vriendelijk tegen Harry Mens zeggen: ‘Ik kom alleen in je tv-­programma als ik er niet voor hoef te betalen.’

Een boek schrijven en dit ‘een perfecte introductie tot mijn gedachtengoed’ noemen. Jezelf ­‘inspirator’ dopen.

Een dag lang op witte stiletto­hakken (10 cm) lopen en toch ontspannen blijven.

Door de VVD gescout worden en daarbij vriendelijk blijven zeggen: ‘Maar ik ben wél tegen vliegveld ­Lelystad.’

Elske Doets doet dit gewoon. En nu ze toch inspirator is, wil ze dat andere meisjes en vrouwen het ook leren. Dus richtte ze op eigen kosten (45 duizend euro per editie, zegt ze) de ‘Elske Doets Young Lady Business Academy’ op.

De jongens lachten de meisjes uit. Sommige meisjes vertellen het op de Academy ook zelf: ‘Als je met een eigen idee komt, nemen docenten je vaak niet zo serieus’. En: ‘Het mbo, dat is zoek het zelf maar uit.’

Elske Doets neemt iedere ambitie serieus. Zij vindt Nederland ‘veel te gesegregeerd’ in opleidings­niveaus: ‘mbo’ers zijn vaak goede ondernemers omdat ze veel lef hebben. Ze moeten alleen nog strategisch leren denken.’

Doets Reizen verkoopt veel ­vakanties in de Verenigde Staten, Elske komt er vaak en heeft zelf ook het can-do van de Amerikaanse ­zakenvrouw, voor wie culturele ­diversiteit allang vanzelf spreekt. Dus ­selecteerde ze Imane Makouri (19) die diplomaat wordt, zeker ­weten. Imane lijkt misschien stil maar weet alle belangrijke klasjes en netwerkbijeenkomsten al te vinden. En Ekatarine Kadzelashvili (20) en haar schoolvriendin Laura de Leeuw (20), die samen een make-uplijn beginnen. Tala Ghzawi (18), die al lang geen ‘bedrijfje’ meer zegt: Tala heeft drie ‘ondernemingen’ in mode ‘en nu wil ik internationaal’. De zusjes De Hert, die als ‘The Deer Sisters’ grote plannen hebben voor een bedrijf in ‘gourmet popcorn’. Demi ­Ammerlaan die de grote inter­nationale familiekwekerij in vetplanten gaat overnemen.

Elske Doets doet dit gewoon. En nu ze toch inspirator is, wil ze dat andere meisjes en vrouwen het ook leren. Dus richtte ze op eigen kosten (45 duizend euro per editie, zegt ze) de ‘Elske Doets Young Lady Business Academy’ op.

Deze week is de vierde jaargang. Tweeënvijftig ambitieuze meisjes en vrouwen tussen de 15 tot 24 jaar worden in het Rotterdamse Erasmus Centre for Entrepeneurship en tijdens excursies vijf dagen lang volgepompt met goede raad en ­lezingen. Dit door topvrouwen uit het netwerk van Elske. Zij kent de tweede dag alle namen van de deelnemers uit haar hoofd.

De deelnemers leren zichzelf te ‘pitchen’. En hoe je een doel bereikt in de politiek. En dat je nooit (‘nóóit’) moet zeggen dat je ‘een ­bedrijfje’ wil beginnen. Voortaan is het ‘een bedrijf’. Ze maken vijf­jaren- en businessplannen. Leren hoe je een bedrijf gefinancierd krijgt en wat dan door financiers als ‘vrouwelijke waarden’ worden beschouwd, die je uit kunt spelen (goed ‘risicomanagement’, bijvoorbeeld, ‘moed’, en ‘transparantie’). En ze strijden om serieuze prijzen: een stage van drie maanden in de VS, twee beurzen voor beginnende ondernemers, een ‘intensief kennismakingstraject’ op het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Het idee voor Elskes Academy ontstond toen ze als Zakenvrouw van het Jaar lezingen ging geven op scholen, ook vaak aan het mbo. Vooral daar viel het haar op hoeveel meisjes met talent en ambitie rondlopen, ‘terwijl het daar dus not done bleek voor zo’n meisje om dat uit te spreken’.

De jongens lachten de meisjes uit. Sommige meisjes vertellen het op de Academy ook zelf: ‘Als je met een eigen idee komt, nemen docenten je vaak niet zo serieus’. En: ‘Het mbo, dat is zoek het zelf maar uit.’

Elske Doets neemt iedere ambitie serieus. Zij vindt Nederland ‘veel te gesegregeerd’ in opleidings­niveaus: ‘mbo’ers zijn vaak goede ondernemers omdat ze veel lef hebben. Ze moeten alleen nog strategisch leren denken.’

Doets Reizen verkoopt veel ­vakanties in de Verenigde Staten, Elske komt er vaak en heeft zelf ook het can-do van de Amerikaanse ­zakenvrouw, voor wie culturele ­diversiteit allang vanzelf spreekt. Dus ­selecteerde ze Imane Makouri (19) die diplomaat wordt, zeker ­weten. Imane lijkt misschien stil maar weet alle belangrijke klasjes en netwerkbijeenkomsten al te vinden. En Ekatarine Kadzelashvili (20) en haar schoolvriendin Laura de Leeuw (20), die samen een make-uplijn beginnen. Tala Ghzawi (18), die al lang geen ‘bedrijfje’ meer zegt: Tala heeft drie ‘ondernemingen’ in mode ‘en nu wil ik internationaal’. De zusjes De Hert, die als ‘The Deer Sisters’ grote plannen hebben voor een bedrijf in ‘gourmet popcorn’. Demi ­Ammerlaan die de grote inter­nationale familiekwekerij in vetplanten gaat overnemen.

Vrouwen moeten vooral leren zichzelf niet voortdurend ‘af te zwakken’, komt voormalig Rabobank-bankier Cilian Jansen Verplanke vertellen. Als partner bij Karmijn Kapitaal investeert ze nu alleen nog in bedrijven die in gelijke mate door mannen en vrouwen worden geleid, omdat dit aantoonbaar beter is voor haar kapitaal. Ook SER-voorzitter Mariëtte Hamer hamert er nog eens op dat de meisjes vaker net als mannen moeten leren uit te stralen ‘kijk mij eens, ik ben belangrijk’. Dat alles om zelfvertrouwen draait aan de top.

Elske Doets is tegen vrouwenquota. Je kunt het toch niet van ­bovenaf opleggen, zegt ze, ‘er zit echt geen man boven op die apenrots rustig af te wachten tot hij door de sisterhood wordt bestormd.’ Blijvende verandering kan alleen van onderaf komen, ­gelooft zij heilig, ‘maar wel met onze hulp’.

Elske Doets is zo aanstekelijk in haar missie. Wil ze zelf de politiek nog in?

‘Jazeker. Maar ze moeten me wel aankunnen.’

Op haar visitekaartje voor Doets Reizen liet Elske Doets het ‘Owner en President’ doorstrepen. Nu staat er gedrukt: ‘ELSKE DOETS. Business Woman of 2017. The Spirit Bear’. 

Bron: de Volkskrant